секундаметры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Асоба, якая на спартыўных спаборніцтвах вядзе ўлік часу пры дапамозе секундамера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траса́нт, ‑а, М ‑нце, м.

У фінансавай справе — асоба, якая выдае другой асобе пераводны вэксаль; вэксаледаўца.

[Ням. Trassant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траса́т, ‑а, М ‑саце, м.

У фінансавай справе — асоба, якой даецца загад заплаціць па пераводнаму вэксалю.

[Ням. Trassat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

есаву́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Казацкі афіцэрскі чын, роўны чыну капітана ў пяхоце і ротмістра ў кавалерыі, а таксама асоба, якая мела гэты чын.

|| прым. есаву́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жанчы́на, -ы, мн. -ы, -чы́н, ж.

1. Асоба, па поле супрацьлеглая мужчыне.

Ж. сярэдніх гадоў.

2. Жонка (разм.).

Вы не сустрэлі маёй жанчыны?

|| прым. жано́чы, -ая, -ае.

Ж. пол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантралёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая правярае каго-, што-н.

Грамадскі к.

|| ж. кантралёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. кантралёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкана́ўца, -ы, мн. -ы, -аў, м. і ж.

Той, хто выконвае што-н.

В. работ.

В. ролі Паўлінкі.

Судовы в. (службовая асоба, якая ажыццяўляе рашэнні суда па выканаўчых лістах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галоўнакама́ндуючы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Асоба, якая ўзначальвае ўзброеныя сілы дзяржавы або асобныя віды ці частку ўзброеных сіл.

○

Вярхоўны Галоўнакамандуючы — начальнік усіх узброеных сіл дзяржавы ў час вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аге́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Асоба, упаўнаважаная ўстановай, прадпрыемствам для выканання службовых, дзелавых даручэнняў.

Страхавы а.

2. Шпіён.

|| прым. аге́нцкі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абвінава́ўца, -ы, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто абвінавачвае каго-н. у чым-н.

А. бюракратаў.

2. Асоба, якая падтрымлівае абвінавачванне ў судовым працэсе.

Дзяржаўны а.

Грамадскі а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)