вы́мыцца, ‑мыюся, ‑мыешся, ‑мыецца; зак.

Змыць з сябе пыл, бруд; памыцца. Вымыцца ў лазні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акружы́цца, акружуся, акружышся, акружыцца; зак.

Акружыць сябе кім‑, чым‑н.; стварыць сабе кампанію, акружэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абля́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Апырскацца; запэцкаць сябе чым‑н. Абляпацца балотнай граззю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцерусі́ць, ‑церушу, ‑цярусіш, ‑цярусіць; зак., што.

Цярусячы, абсыпаць. Скалануў [Мірон] бярозку — абцерусіў усяго сябе. Кудравец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загрымірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Пакласці на свой твар грым; загрыміраваць сябе. Артысты загрыміраваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закало́цца, ‑калюся, ‑колешся, ‑колецца; зак.

Пракалоўшы сябе чым‑н. вострым, пазбавіцца жыцця. Закалоцца кінжалам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запля́міцца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; зак.

1. Пакрыцца плямамі.

2. перан. Пакрыць сябе ганьбаю; абняславіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запя́цца, ‑пнуся, ‑пнешся, ‑пнецца; пнёмся, ‑пняцеся; зак.

Разм. Запяць сябе чым‑н. Запяцца фартухом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знясла́віцца, ‑слаўлюся, ‑славішся, ‑славіцца; зак.

Зняславіць, зганьбіць сябе. Трэба старацца для .. [гасцей], не зняславіцца! Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начы́сціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.

Старанна пачысціць сябе, сваю вопратку. Сёння [салдаты] начысціліся, пагаліліся. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)