тэрасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) тэрасаванне. Тэрасаваць схілы гор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экрані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Зрабіць (рабіць) экраніраванне. Экраніраваць прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксгумава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Зрабіць (рабіць) эксгумацыю. Эксгумаваць труп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмульгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) эмульгаванне (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́рань, -рня, мн. -рні, -рняў, м.

1. Неразумны, тупы, разумова абмежаваны чалавек.

Д. быў, дык і рабіў дурное.

Дурняў не сеюць, яны самі родзяцца (з нар.). Д. дурнем (вельмі дурны).

2. Назва гульні ў карты.

Гуляць у дурня.

◊

Не дурань (зрабіць, рабіць што-н.; разм.) — любіць, мае схільнасць да чаго-н.

Не дурань паспаць.

Няма дурняў (разм.) —

1) выказванне нязгоды з кім-, чым-н., адмаўленне рабіць што-н.;

2) не ашукаеш, не спадзявайся.

Пашыцца ў дурні (разм., неадабр.) — паставіць сябе ў нязручнае, смешнае становішча.

Прымусь дурня богу маліцца, дык ён і лоб разаб’е (разм., неадабр.) — неразумны чалавек і ў добрай справе нашкодзіць.

Шукаць дурняў (разм.) — хітрасцю прымушаць каго-н. рабіць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вверга́ть несов.

1. укіда́ць, укі́дваць;

2. перен. уганя́ць, уво́дзіць; рабі́ць (якім);

вверга́ть в печа́ль уганя́ць (уво́дзіць) у сму́так;

вверга́ть в беспа́мятство рабі́ць бяспа́мятным, уганя́ць у бяспа́мяцтва;

вверга́ть в печа́ль уганя́ць у сму́так;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дры́гаць, -аю, -аеш, -ае; незак., чым (разм.).

Рабіць рэзкія адрывістыя рухі (пераважна нагамі).

|| аднакр. дры́гнуць, -ну, -неш, -не; -ні і дрыгану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. дры́ганне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

майстрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак., што.

Рабіць, вырабляць што-н., звычайна ручным спосабам.

|| зак. змайстрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны і вы́майстраваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| наз. майстрава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плю́шчыць², -чу, -чыш, -чыць; незак., што.

Удараючы або сціскаючы, рабіць плоскім, пляскатым.

П. цвік.

|| зак. сплю́шчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

|| наз. плюшчэ́нне, -я, н. (спец.).

|| прым. плюшчы́льны, -ая, -ае (спец.).

П. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыўда́рыць, -ру, -рыш, -рыць; зак. (разм.).

1. Пачаць рабіць што-н. хутчэй, паднаціснуць.

Трэба п., бо не выканаем нормы.

2. за кім. Пачаць заляцацца.

П. за суседкай.

|| незак. прыўдара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)