Verbum

паладзі́н, ‑а, м.

1. Уст. Доблесны рыцар, адданы свайму гаспадару або даме. // перан., іран. Пра чалавека, адданага якой‑н. ідэі або асобе.

2. У сярэдневяковай літаратуры — паплечнік Карла Вялікага або караля Артура.

[Фр. paladin, ад лац. palatinus — прыдворпы.]

проція́ддзе, ‑я, н.

Рэчыва, якое спыняе або аслабляе дзеянне яду. // перан. Сродак супраць чаго‑н. непажаданага або шкоднага.

пек, ‑у, м.

Спец. Густое вязкае або цвёрдае рэчыва чорнага колеру, якое застаецца пасля перагонкі дзёгцю або смалы.

клевяшчы́на, ‑ы, ж.

Адна‑, двух- або шматгадовая расліна сямейства парасонавых з белымі або чырванаватымі кветкамі і плодам сямянкай.

дысканцёр, ‑а, м.

Фінансавая ўстанова або прыватная асоба, якая робіць улік вэксаляў або іншых пазыковых дакументаў, дыскантуе іх.

тарыфіка́цыя, ‑і, ж.

Вызначэнне тарыфу на аснове той або іншай класіфікацыі аб’ектаў аблажэння або аплаты. Тарыфікацыя заработнай платы.

трэ́мала, нескл., н.

Спец. Хуткае паўтарэнне аднаго гуку або чаргаванне некалькіх не суседніх гукаў асобна або ў акордах.

[Іт. tremolo.]

фабліо́, нескл., н.

Народны жанр сярэдневяковай французскай літаратуры: невялікае вершаванае або празаічнае апавяданне, пераважна гумарыстычнага або бытавога характару.

[Фр. fabliau ад лац. fabula.]