адфрэзерава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Апрацаваць фразай, фрэзерам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адціска́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор, прыстасаванне для адціскання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адціска́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны для адціскання. Адціскальны прэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажыжа́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор для ператварэння газаў у вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіслі́цца, ‑ліцца; зак.

Спец. Падпасці пад акісленне; злучыцца з кіслародам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для запарвання. Запарны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышцяку́чы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які валодае ўласцівасцю звышцякучасці. Звышцякучая вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звя́знік, ‑а, м.

Спец. Частка тычынкі, якая злучае палавінкі пыльніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́ртасны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з вартасцю, грашовы. Вартасныя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варыяскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Метад здымкі і дэманстрацыі варыяскапічных фільмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)