абнасе́ньванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абнасеньваць — абнасеніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абціска́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны, служыць для абціскання. Абціскальны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абціска́ч, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для сціскання, абціскання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абястлу́шчванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абястлушчваць — абястлусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бараметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з атмасферным ціскам. Бараметрычныя вымярэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вакалі́зм, ‑у, м.

Спец. Сістэма або сукупнасць галосных гукаў мовы.

[Ад лац. vocalis — галосны гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валасі́сты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае валакністую будову. Валасісты азбест.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вало́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і капілярны. Валосная трубка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капе́ль, ‑і, ж.

Спец. Пасудзіна з порыстых матэрыялаў для капеліравання.

[Ням. Kapelle з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбамі́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Тое, што і мачавіна.

[Ад лац. carbo — вугаль і амід ад аміяк і грэч. eidos — від.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)