сапрафа́г, ‑а, м.

Спец. Жывёла, якая корміцца трупамі іншых жывёл.

[Ад грэч. sapros — гнілы і phagas — ядок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)