карпараты́ў, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).
Від адпачынку, мерапрыемства забаўляльнага характару, у якім прымаюць удзел члены ці супрацоўнікі аднаго прадпрыемства, арганізацыі, фірмы і пад.; вечарынка.
Навагодні к.
|| прым. карпараты́ўны, -ая, -ае.
Карпаратыўная вечарынка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́ўзкі, -ая, -ае (разм.).
1. Зусім гладкі, які не стварае трэння і на якім цяжка ўтрымацца; слізкі.
Коўзкая сцежка.
2. Які мае гладкую паверхню і рухаецца шляхам слізгання.
Коўзкія санкі.
|| наз. ко́ўзкасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аб’ектыві́зм, -у, м.
1. Філасофскае вучэнне аб аб’ектыўнасці рэчаіснасці, згодна з якім грамадскае жыццё не паддаецца пераўтварэнням, актыўнаму ўздзеянню.
2. Непрадузятасць, бесстароннасць, аб’ектыўны падыход да чаго-н.
|| прым. аб’ектыві́сцкі, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прагандлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак.
1. што. Гандлюючы, панесці страты ў якім-н. памеры.
П. чатырыста рублёў.
2. чым і без дап. Правесці які-н. час, гандлюючы чым-н.
Прагандляваў увесь дзень.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рысь¹, ж.
1. Спосаб бегу каня (або іншай жывёлы), пры якім адначасова выносяцца наперад ногі пярэдняя левая і задняя правая або пярэдняя правая і задняя левая.
Ехаць рыссю.
2. Часты і павольны бег чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ла́та¹, -ы, ДМ ла́це, мн. -ы, лат, ж.
Кавалак тканіны, скуры, якім залатана дзірка на адзенні, абутку і пад.
|| памянш. ла́тачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. ла́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэмакра́тыя, ‑і, ж.
1. Палітычны лад, пры якім вярхоўная ўлада належыць народу. Сацыялістычная дэмакратыя.
2. Спосаб кіраўніцтва якім‑н. калектывам, які забяспечвае шырокі ўдзел і рашаючы ўплыў усяго калектыву. Унутрыпартыйная дэмакратыя. Прафсаюзная дэмакратыя.
•••
Буржуазная дэмакратыя — палітычны лад, пры якім парламентарызм з’яўляецца прыкрыццём дыктатуры буржуазіі над працоўнымі.
Народная дэмакратыя — палітычны лад у радзе краін Еўропы, які выконвае функцыю дыктатуры пралетарыяту для ліквідацыі капіталістычных элементаў і пабудовы сацыялістычнай грамадства.
[Ад грэч. dēmos — народ і kratos — сіла, улада.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
знак, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Метка, прадмет, якім абазначаецца, выражаецца што-н.
Знакі адрознення (умоўныя абазначэнні на форменным адзенні, якія паказваюць род войск, званне і пад.). Знакі ўзнагароды (пра ордэны, медалі). Грашовы з. (крэдытны білет). З. паштовай аплаты (марка).
2. Знешняе сведчанне, прымета чаго-н.
Знакі ўвагі.
Нядобры з.
Маўчанне — з. згоды.
3. Жэст, рух, якім сігналізуюць, паведамляюць што-н.
Падаць з. галавой.
◊
Пад знакам чаго (высок.) — кіруючыся якой-н. ідэяй, якім-н. імкненнем.
Пад знакам барацьбы за міжнародную бяспеку.
У знак чаго — як сведчанне, доказ чаго-н., выяўляючы, паказваючы што-н.
У знак памяці.
У знак пратэсту.
|| прым. зна́кавы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.; спец.).
Знакавая сістэма (сістэма знакаў як сродак камунікацыі ў 2 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грача́нішча, ‑а, н.
Поле, з якога сабралі грэчку або на якім папярэдняй культурай была грэчка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дальназо́ркасць, ‑і, ж.
Недахоп зроку, пры якім вочы дрэнна бачаць на блізкую адлегласць; проціл. блізарукасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)