све́тленькі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Ласк. да светлы (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыно́чак, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да сын (у 1 знач.); сынок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ці́пачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Ласк. Курыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ці́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Ласк. Курыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лю́лечка ​1, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да люлька ​1.

лю́лечка ​2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да люлька ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Няяркая лямпачка, якая запальваецца нанач.

2. Чалавек, які працуе ноччу або доўга не кладзецца спаць (разм.).

|| памянш.-ласк. начнічо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м. (да 1 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

е́льнік, -у, мн. -і, -аў, м., зб.

1. Яловы лес.

Каля ракі рос е.

2. Ссечаныя яловыя лапкі або дрэвы.

Дарога ўслана ельнікам.

|| памянш.-ласк. е́льнічак, -чку, м. (да 1 знач.).

|| прым. е́льнічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяля́/цялё, -ля́ці, мн. -ля́ты, -ля́т, н.

1. Дзіцяня каровы, а таксама самкі лася, аленя і некаторых іншых жывёл.

2. перан. Пра бязвольнага, занадта прастадушнага чалавека.

|| памянш.-ласк. цяля́тка, -а, н.

|| прым. цяля́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коцік, каток; пухнацік (ласк.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

но́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Ласк. да ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)