вы́салапіцца, ‑піцца, зак.

Разм. Высунуцца з рота (пра язык). У.. [Мікіты] раптам моцна затрэсліся калені і высалапіўся язык. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

африка́анс (язык) афрыка́анс, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

остроязы́кий востраязы́кі, во́стры на язы́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

языко́вый (к язы́к​I) языко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазо́ліць несов., разг. мозо́лить;

◊ м. во́чы — мозо́лить глаза́;

м. язы́к — мозо́лить язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нястры́маны

1. несде́ржанный;

2. невозде́ржанный, невозде́ржный;

н. на язы́к — невозде́ржанный на язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́салапіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Разм. Высунуць з рота язык. Толькі зрэдку перабягаў з падворку ў падворак сабака, высалапіўшы язык. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урду́ нескл., ж. (язык) урду́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хі́ндзі нескл., м. (язык) хи́нди

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хіндуста́ні нескл., м. (язык) хиндуста́ни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)