пы́шыцца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; незак.
Празмерна ганарыцца, задавацца. Не пышыўся, не сек з пляча майстар Шарахоўскі, не разганяў людзей. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Нашы́цца 1 ’налезці, набіцца’ (ТС). Да шы́цца ’лезці’ (гл.).
Нашы́цца 2 экспр. ’напіцца гарэлкі’ (ТС). Відаць, ад нашы́кацца ’тс’ (гл.) шляхам «зняцця» т. зв. к‑суфіксацыі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пашы́цца ’пабегчы’, ’падлезці’, ’панамятацца (пра снег)’ (ганц., Сл. ПЗБ). Укр. поши́тися ’лезці, праслізгваць, нырнуць’, польск. pomknąć ’паімчацца’, ’убіцца, зашыцца паміж чым-н.’ Да па‑ і шыць, шы́цца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бо́льшыцца, ‑шыцца; незак.
Станавіцца большым па колькасці, аб’ёме, велічыні. Здавалася, на вачах вырасталі з-пад снегу і большыліся чорныя праталіны зямлі. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наяршы́цца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; зак.
Абл. Стаць задзірлівым, раззлавацца; насупіцца. [Ніна:] — А памылкі ў кожнага бываюць. — Даміра наяршыўся. — Наконт памылак не вучы. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лапушы́цца, ‑шыцца; незак.
Разм. Пышна разрастацца, выпускаць многа лісця. Роўнымі зялёнымі барознамі лапушылася бульба. Броўка. Каля абломкаў цагляных сцен пышна лапушылася крапіва. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раз’ю́шыцца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; зак.
Стаць раз’юшаным; разлютавацца. [Сенька] раз ударыў, раз’юшыўся, замахнуўся і яшчэ раз стукнуў. Краўчанка. Сабака таксама раз’юшыўся, ашчэрыў зубы. Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суце́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго (што).
Аблегчыць чыё-н. гора, перажыванне, заспакоіць каго-н. чым-н. радасным.
С. няшчаснага.
|| незак. суцяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| звар. суце́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; незак. суцяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. суцяшэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
суці́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.
1. Перастаць хвалявацца, заціхнуць, супакоіцца, уціхамірыцца.
С. пасля добрых навін.
Дзетвара суцішылася.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Аслабець у сваім праяўленні; спыніцца, перастаць.
Вецер суцішыўся.
Боль суцішыўся.
|| незак. суціша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зру́шыцца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; зак.
Скрануцца з месца; перамясціцца. Першыя машыны ўжо зрушыліся з месца, уся калона ўздрыгнула і, як нешта жывое, папаўзла. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)