музе́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Установа, якая збірае, вывучае, зберагае і выстаўляе для агляду помнікі матэрыяльнай і духоўнай культуры, а таксама прыродазнаўчыя калекцыі.

Краязнаўчы м.

Літаратурны м.

|| прым. музе́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фільматэ́ка, ‑і, ДМ ‑тэцы, ж.

Установа або аддзел установы, дзе збіраюць і захоўваюць фільмы; збор кіналент. Школьная фільматэка.

[Ад англ. film — плёнка і грэч. thēkē — сховішча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тавары́ства, -а, н.

1. Блізкасць, заснаваная на таварыскіх адносінах.

Баявое т.

Цаніць дружбу і т.

2. мн. -ы, -аў. Аб’яднанне людзей для якой-н. мэты; установа, арганізацыя.

Т. па ахове прыроды.

Спартыўнае т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліквідава́цца, ‑дуецца; зак. і незак.

1. Спыніць (спыняць) сваю дзейнасць. Установа ліквідуецца. Прадпрыемства ліквідавалася.

2. толькі незак. Зал. да ліквідаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бі́ржа, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Установа для заключэння фінансавых, камерцыйных здзелак.

Валютная б.

Таварная б.

2. Вулічная стаянка рамізнікаў (уст.).

○

Біржа працы — дзяржаўная пасрэдніцкая ўстанова па найме рабочай сілы.

|| прым. біржавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страхо́ўшчык, ‑а, м.

1. Установа, якая бярэ на сябе абавязкі па выплаце кампенсацый пры страхаванні.

2. Разм. Тое, што і страхагент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клуб¹, -а, мн. клу́бы, -аў, м.

1. Установа, грамадская арганізацыя культурна-асветнага, палітычнага, спартыўнага і іншага характару.

Сельскі к.

Шахматны к.

2. Будынак, памяшканне для такой арганізацыі.

Сёння ў клубе цікавы канцэрт.

|| прым. клу́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фатагра́фія, -і, мн. -і, -фій, ж.

1. Атрыманне вобразаў прадметаў на святлоадчувальных пласцінках, плёнках.

Каляровая ф.

2. Здымак, атрыманы такім спосабам.

Студэнцкая ф.

3. Майстэрня, установа, дзе займаюцца фатаграфаваннем.

|| прым. фатаграфі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аге́нцтва, ‑а, н.

Прадстаўніцтва, аддзяленне якой‑н. установы ці прадпрыемства. Гандлёвае, паштовае, страхавое агенцтва. // Установа інфармацыйнага, пасрэдніцкага характару. Інфармацыйнае агенцтва. Тэлеграфнае агенцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыка́з, ‑а, м.

Гіст. Установа, якая ведала асобнай галіной кіраўніцтва ў Маскоўскай дзяржаве 16–17 стст. Манастырскі прыказ. Пасольскі прыказ. Памесны прыказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)