навандрава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Уволю, многа павандраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накама́ндавацца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

Разм. Уволю пакамандаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накуры́цца, ‑куруся, ‑курышся, ‑курыцца; зак.

Уволю, многа пакурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напляву́згацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Уволю паплявузгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наце́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго.

Пацешыць уволю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашапта́цца, ‑шапчуся, ‑шэпчашся, ‑шэпчацца; зак.

Уволю, многа пашаптацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ро́зваль (у Насовіча ро́зволь, відаць, пад уплывам уво́лю) ’задавальненне, раскоша’, параўн. выраз: наеўся ў розволь ’уволю, удосталь’ (Нас.). Да раз‑вал‑іцца ’раскінуцца’ (гл.). Утворана ад асновы (з прэфіксам) і суфікса ‑ь з адцягненым значэннем, як удосталь, уроссып, рус. вдоль, вдоволь і інш. Параўн. з гэтым жа коранем рус. пск. ро́звалень ’мяла, цяльпук’, ро́зваль ’нядбайны, без парадку’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наскака́цца, -скачу́ся, -ска́чашся, -ска́чацца; -скачы́ся; зак. (разм.).

1. Стаміцца, скачучы цераз што-н.

Н. цераз канавы.

2. Уволю, многа паездзіць на кані.

3. Многа патанцаваць.

Будуць танцы, наскачамся ўволю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набадзя́цца, ‑дзяюся, ‑дзяешся, ‑дзеецца; зак.

Разм. Пабадзяцца многа, уволю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.

Разм. Уволю, доўга пабаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)