асабі́сты ли́чный; персона́льный;
~тая ду́мка — ли́чное мне́ние;
~тыя рэ́чы — ли́чные ве́щи;
а. нагля́д урача́ — ли́чное наблюде́ние врача́;
~тае шча́сце — ли́чное сча́стье;
~тая адка́знасць — ли́чная (персона́льная) отве́тственность;
~тая ска́рга — персона́льная жа́лоба;
~тае запрашэ́нне — персона́льное приглаше́ние;
◊ ~тыя раху́нкі — ли́чные счёты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
недапе́ты, ‑ая, ‑ае.
Не спеты да канца. Дзесьці тут і песні тыя недапетыя, Што спявалі ў час апошні свой сябры. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разрумя́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.
Пакрыцца румянцам, стаць румяным. Кабеты таксама разрумяніліся, як тыя пірагі пад вялікдзень у добрае гаспадыні. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шу́шамець, ‑і, ж.
Абл. Смецце. У тыя дні складаліся кантрольныя лічбы, самакрытычная мятла вымятала з самых цёмных кутоў усялякую шушамець. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агні́сты огни́стый, о́гненный; пла́менный;
а. за́хад — огни́стый зака́т;
а. шар со́нца — о́гненный шар со́лнца;
~тыя сло́вы — пла́менные слова́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ідыёцтва, ‑а, н.
Разм. Неразумнасць, бязглуздасць; ідыёцкі ўчынак. — Было б вялікім ідыёцтвам .. руйнаваць тыя гатовыя ўзоры гаспадаркі, да якой мы імкнёмся. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэнзурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.
Падвяргаць цэнзуры (у 2 знач.). Цэнзураваў .. [Печка] і тыя пакеты, і стандартныя бланкі для пісьмаў. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагро́мшчык, ‑а, м.
Удзельнік або арганізатар пагрому. Фашысцкія пагромшчыкі. □ Я помню тыя дні, што папялішчам сталі: Пагромшчыкі-жаўнеры ў Мінску панавалі. А. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грэ́блівасць, ‑і, ж.
Уласцівасць грэблівага; агіда, гадлівасць. Так і цямнеюць на сцяне тыя бязрогія алені, на якія Ніна не можа без грэблівасці глядзець. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адза́ду, прысл.
Разм. Тое, што і ззаду. Калі параўняліся людзі з дубам, тады.. тыя, што ішлі адзаду, пацяглі за рукавы пінжака пана Зыгмунта. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)