водосто́к м. вадасцёк, -ка м.; (канавка) рышто́к, -штка́ м.; (труба) труба́, -бы́ ж., ры́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надставно́й

1. надстаўны́;

надставна́я труба́ (тру́бка) муз. надстаўна́я труба́ (тру́бка);

2. надто́чаны;

надставно́й рука́в надто́чаны рука́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фасо́нны в разн. знач. фасо́нный;

~ннае ліццё — фасо́нное литьё;

~нная цэ́гла — фасо́нный кирпи́ч;

~нная труба́ — фасо́нная труба́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вадасцёк, -а, мн. -і, -аў, м.

Збудаванне для адводу, сцёку вады, а таксама пакатае месца, па якім сцякае вада.

|| прым. вадасцёкавы, -ая, -ае.

Вадасцёкавая труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яйцаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Канал жаночых палавых органаў, па якім яйцаклетка выводзіцца з яечніка; матачная труба.

|| прым. яйцаво́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суста́ўчаты, -ая, -ае (спец.).

1. Які складаецца з асобных рухомых частак, змацаваных паміж сабою.

Сустаўчатая труба.

2. Які складаецца з асобных членікаў.

Сустаўчатыя канечнасці насякомых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцёк, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. сцячы.

2. Месца, прыстасаванне, па якім сцякае вада.

Памыйны с.

Прамысловыя сцёкі.

|| прым. сцёкавы, -ая, -ае.

Сцёкавая труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бясшво́вы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены без швоў. Бясшвовая труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шланг, -а, мн. -і, -аў, м.

Гнуткая труба для адводу, усмоктвання, пералівання і пад. вадкасцей, газу, сыпучых рэчываў.

Ссыпаць збожжа цераз ш.

Пажарны ш.

|| прым. шла́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дымага́рны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: дымагарныя трубы гл. труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)