натапта́ць сов.

1. натопта́ть, наследи́ть;

2. намя́ть;

н. травы́ — намя́ть травы́;

3. разг. (небрежно наложить) напиха́ть;

4. разг. (воз сена, соломы) наложи́ть, нави́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

познацве́т, ‑у, Ж-цвеце, м.

Шматгадовыя травы сямейства лілейных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сочнага. Сочнасць травы. Сочнасць яблыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак.

1. Набрудзіць мокрымі нагамі; наслядзіць.

Н. на падлозе.

2. што і чаго. Уціскаючы, шчыльна злажыць, улажыць што-н.

Н. мяшок травы.

|| незак. нато́птваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падбо́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Рабочы, што ажыццяўляе падбор, падборку чаго-н.

2. Прыстасаванне, машына для падбірання скошанай збажыны, травы і пад.

|| ж. падбо́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лог, -у, М ло́гу і лагу́, мн. лагі́, лаго́ў, м.

Шырокі доўгі яр з адхоннымі схіламі.

Ісці логам.

Спусціцца ў л.

|| памянш. лажо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

|| прым. лагавы́, -а́я, -о́е.

Лагавыя травы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жму́так, ‑тка, м.

Невялікі жмут; тое, што і жмут. Жмутак травы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панараста́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е; зак.

1. пераважна безас. Вырасці ў вялікай колькасці.

З вясны дажджыла, і ўсюды панарасталі добрыя травы.

2. Утварыцца ў выглядзе нарасту ў многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зёлкі, -лак (ед. зёлка ж.) (травы) зе́лье ср., сна́добье ср.; тра́вник м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чубо́к, -бка́ м.

1. (причёска) хохоло́к; чёлка ж.;

2. (ржи, травы) ку́стик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)