нізкапакло́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто нізкапаклоннічае; ліслівы, угодлівы чалавек.

|| прым. нізкапакло́нніцкі, -ая, -ае.

Н. тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапраша́льны, -ая, -ае.

Які выяўляе жаданне перапрасіць каго-н. за што-н.

П. тон.

|| наз. перапраша́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымяра́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

Вызначацца якой-н. мерай.

Запасы цукру вымяраюцца сотнямі тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тысячато́нны, ‑ая, ‑ае.

Які важыць тысячу тон або вельмі многа тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імператы́ўны книжн., грам. императи́вный;

і. тон — императи́вный тон;

~ная фо́рма дзеясло́ва — императи́вная фо́рма глаго́ла;

○ і. манда́т — императи́вный манда́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сяміто́нны, ‑ая, ‑ае.

Масай у сем тон. // Грузападымальнасцю ў сем тон. Сямітонны грузавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяльмо́жны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца вяльможам; знатны (уст.).

В. пан.

2. Уласцівы вяльможы, зняважліва-паблажлівы (іран., неадабр.).

В. тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насме́шлівы, -ая, -ае.

1. Які любіць насміхацца.

Н. чалавек.

2. Які заключае ў сабе насмешку.

Н. тон.

|| наз. насме́шлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыні́жаны, -ая, -ае.

1. Уніжаны, зняважаны або які выказвае пакорлівасць.

П. тон.

П. выгляд.

2. Бяспраўны, зняважлівы.

|| наз. прыні́жанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безапеляцы́йны, -ая, -ае.

1. Які не дапускае апеляцыі.

Безапеляцыйнае рашэнне.

2. Катэгарычны, які не дапускае пярэчанняў.

Б. тон.

|| наз. безапеляцы́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)