вымяра́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

Вызначацца якой-н. мерай.

Запасы цукру вымяраюцца сотнямі тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапраша́льны, -ая, -ае.

Які выяўляе жаданне перапрасіць каго-н. за што-н.

П. тон.

|| наз. перапраша́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нізкапакло́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто нізкапаклоннічае; ліслівы, угодлівы чалавек.

|| прым. нізкапакло́нніцкі, -ая, -ае.

Н. тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тысячато́нны, ‑ая, ‑ае.

Які важыць тысячу тон або вельмі многа тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імператы́ўны книжн., грам. императи́вный;

і. тон — императи́вный тон;

~ная фо́рма дзеясло́ва — императи́вная фо́рма глаго́ла;

○ і. манда́т — императи́вный манда́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сяміто́нны, ‑ая, ‑ае.

Масай у сем тон. // Грузападымальнасцю ў сем тон. Сямітонны грузавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяльмо́жны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца вяльможам; знатны (уст.).

В. пан.

2. Уласцівы вяльможы, зняважліва-паблажлівы (іран., неадабр.).

В. тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насме́шлівы, -ая, -ае.

1. Які любіць насміхацца.

Н. чалавек.

2. Які заключае ў сабе насмешку.

Н. тон.

|| наз. насме́шлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыні́жаны, -ая, -ае.

1. Уніжаны, зняважаны або які выказвае пакорлівасць.

П. тон.

П. выгляд.

2. Бяспраўны, зняважлівы.

|| наз. прыні́жанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безапеляцы́йны, -ая, -ае.

1. Які не дапускае апеляцыі.

Безапеляцыйнае рашэнне.

2. Катэгарычны, які не дапускае пярэчанняў.

Б. тон.

|| наз. безапеляцы́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)