млець несов.

1. млеть; слабе́ть;

ру́кі мле́юць — ру́ки мле́ют (слабе́ют);

2. цепене́ть, неме́ть;

3. теря́ть созна́ние, обмира́ть, па́дать в о́бморок;

4. перен. (от какого-л. чувства) млеть, замира́ть, цепене́ть;

5. кул. томи́ться;

душа́ мле́е — се́рдце замира́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истоща́ться несов.

1. (доходить до потери сил) мардава́цца; знясі́львацца;

2. (терять плодородность — о почве) спусташа́цца, спусто́швацца, абяспло́джвацца, высі́львацца;

3. (исчерпываться) вычэ́рпвацца; выдатко́ўвацца, расхо́давацца;

4. (о терпении) канча́цца, зака́нчвацца;

5. страд. мардава́цца; знясі́львацца; спусташа́цца, спусто́швацца, абяспло́джвацца, высі́львацца; вычэ́рпвацца; выдатко́ўвацца; расхо́давацца, см. истоща́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

реша́ться

1. (принимать решение) выраша́ць, наду́мваць, наду́мвацца;

2. (отваживаться) адва́жвацца, асме́львацца;

не реша́ться на что́-л. не адва́жвацца (не асме́львацца) на што-не́будзь;

3. (окончательно определяться) выраша́цца;

4. (лишаться чего-л., терять что-л.) прост. тра́ціць, губля́ць; см. реши́ться;

5. страд. раша́цца; выраша́цца; канча́цца; см. реша́ть 1—3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спуска́ть несов.

1. в разн. знач. спуска́ць; см. спусти́ть;

2. (терять в весе) разг. спуска́ць, скіда́ць, скі́дваць;

3. (суживать, утончать край, конец чего-л.) спец. спуска́ць, зво́стрываць; (о коже, материи и т. п.) звужа́ць, зву́жваць, зраза́ць, зрэ́зваць;

4. муз. зніжа́ць; аслабля́ць;

не спуска́ть глаз не зво́дзіць (не спуска́ць) вачэ́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарэ́мна нареч.

1. напра́сно, бесполе́зно, тще́тно, беспло́дно;

2. да́ром, беспла́тно;

1, 2 см. дарэ́мны;

д. тра́ціць час — зря теря́ть вре́мя;

ну, гэ́та д.! — ну, э́то зря, напра́сно;

д. хлеб е́сці — зря хлеб есть;

по́рах д. тра́ціць — по́рох да́ром тра́тить;

д. не про́йдзе — (што, каму) да́ром не обойдётся (что, кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закіда́ць несов.

1. (бросать куда-л. далеко или за что) забра́сывать, заки́дывать; зашвы́ривать;

2. теря́ть;

3. (придавать другое положение) заки́дывать; (голову — ещё) запроки́дывать;

4. (оставлять без внимания) забра́сывать;

5. разг. (завозить, доставлять куда-л.) забра́сывать;

6. (выражать кому-л. неодобрение) упрека́ть, ста́вить в вину́;

1-6 см. закі́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закі́дваць несов.

1. (бросая, покрывать) забра́сывать, заки́дывать; (заполнять — ещё) зава́ливать;

2. перен. забра́сывать;

1, 2 см. закі́даць 1, 2;

3. (бросать куда-л. далеко) забра́сывать, заки́дывать; зашвы́ривать;

4. теря́ть;

5. (придавать другое положение) заки́дывать; (голову — ещё) запроки́дывать;

6. (оставлять без внимания) забра́сывать;

7. разг. (завозить, доставлять куда-л.) забра́сывать;

3-7 см. закі́нуць 1-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дахо́дзіць несов.

1. в разн. знач. доходи́ть; (распространяясь, занимать какое-л. пространство — ещё) простира́ться;

стэп д. да са́мага мо́ра — степь дохо́дит (простира́ется) до са́мого мо́ря;

2. добива́ться, тре́бовать; достига́ть;

3. разг. (разузнавать о чём-л.) дои́скиваться, дознава́ться;

4. разг. (терять силы) изнемога́ть;

5. прост. (умирать) конча́ться;

1-5 см. дайсці́;

ру́кі не ~дзяць — ру́ки не дохо́дят

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спуска́ць несов.

1. в разн. знач. спуска́ть; (перемещать в более низкое положение — ещё) опуска́ть;

2. разг. (дерево) вали́ть;

3. (цену) сбавля́ть;

4. (опускать вниз) спуска́ть, све́шивать;

5. перен. спуска́ть; проща́ть;

6. стол. фугова́ть; подгоня́ть; пригоня́ть;

7. (выделять из себя) испуска́ть;

1-7 см. спусці́ць;

з вачэ́й не с. — не теря́ть (упуска́ть) из ви́ду;

вачэ́й не с. — (з каго) глаз не спуска́ть (с кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́чва ж.

1. гле́ба, -бы ж.;

2. перен. гле́ба, -бы ж., грунт, род. гру́нту м.; (основание) падста́ва, -вы ж.;

на по́чве (чего) на гле́бе (падста́ве) (чаго);

подгото́вить по́чву (для чего) падрыхтава́ць гле́бу (грунт) (для чаго);

не теря́ть по́чвы под нога́ми не губля́ць гру́нту пад нага́мі;

стоя́ть на твёрдой по́чве стая́ць на цвёрдым гру́нце;

вы́бить по́чву из-под ног вы́біць гле́бу (грунт) з-пад ног;

нащу́пывать (зонди́ровать) по́чву нама́цваць (зандзі́раваць) гле́бу (грунт).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)