ра́дыё,
1. Спосаб перадачы і прыёму гукаў,
2. Прылада, апарат для прыёму гукаў такім чынам.
3. Тое, што перадаецца такім спосабам (перадачы, музыка
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ра́дыё,
1. Спосаб перадачы і прыёму гукаў,
2. Прылада, апарат для прыёму гукаў такім чынам.
3. Тое, што перадаецца такім спосабам (перадачы, музыка
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
геліёграф, ‑а,
1. Тэлескоп з фотаапаратам, прызначаны для фатаграфавання Сонца.
2. Аўтаматычны апарат для запісу працягласці сонечнага свячэння.
3.
[Ад грэч. hēlios — сонца і gráphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
горн, ‑а,
Медны духавы музычны інструмент для падачы
[Ням. Horn — рог.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ранго́ўт, ‑а,
[Гал. rondhout.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́я, ‑і,
Рухомы папярочны круглы брус на мачце, які служыць для прывязвання да яго паруса на парусным судне і для падачы
[Ад гал. raa.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
селе́кцыя, ‑і,
1. Раздзел агранома і заатэхніі, які вывучае метады вывядзення новых сартоў і гібрыдаў сельскагаспадарчых раслін і парод жывёл.
2. Галіна сельскагаспадарчай вытворчасці, якая займаецца вывядзеннем сартоў і гібрыдаў сельскагаспадарчых культур, парод жывёл.
3. У тэхніцы — вылучэнне карысных
[Ад лац. selectio — адбор.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
відэа...
Першая частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да электрычных
[Ад лац. video — бачу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёрэле́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для перадачы радыёсігналаў звышвысокай частаты цераз шэраг прыёмна-перадавальных радыёстанцый.
2. Які ажыццяўляецца перадачай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гідралака́цыя, ‑і,
[Ад грэч. hýdōr — вада і лац. locatio — размяшчэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
генера́тар, ‑а,
1. Машына для ператварэння розных відаў энергіі (механічнай, хімічнай, цеплавой, светлавой) у электрычную.
2. Назва розных апаратаў, прызначаных для вытворчасці чаго‑н.
3. Тое, што і газагенератар.
[Лац. generator.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)