стальны́, -а́я, -о́е.

1. гл. сталь.

2. Пра колер: светла-шэры з адлівам.

Касцюм стальнога адцення.

3. перан. Вельмі моцны, дужы, непахісны (высок.); які выражае цвёрдасць, рашучасць.

Стальныя мускулы.

Стальная воля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вары́ць несов.

1. (пищу) вари́ть, гото́вить, пригота́вливать, приготовля́ть;

2. тех. вари́ть;

в. сталь — вари́ть сталь;

◊ галава́ (не) ва́рыць — голова́ (не) ва́рит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́бны в разн. знач. про́бный;

п. ўрок — про́бный уро́к;

~ная сталь — про́бная сталь;

◊ п. ка́мень — про́бный ка́мень;

п. шар — про́бный шар

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размагні́ціцца, -ні́чуся, -ні́цішся, -ні́ціцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пазбавіцца магнітных уласцівасцей.

Сталь размагніцілася.

2. перан. Пра чалавека: пазбавіцца сабранасці, стаць бязвольным, бяздзейным (разм.).

|| незак. размагні́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цеплаўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Якому ўласціва цеплаўстойлівасць. Цеплаўстойлівая сталь. Цеплаўстойлівыя сплавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраста́ль, ‑і, ж.

Высакасортная сталь, выплаўленая ў электрапечы. Выплаўка электрасталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варані́ць, -раню́, -ро́ніш, -ро́ніць; незак., што.

Пакрываць паверхню металічных прадметаў (са сталі, чыгуну) тонкім слоем вокіслу чорнага, цёмна-сіняга або карычневага колеру, каб засцерагчы ад іржы; чарніць.

В. сталь.

|| наз. варане́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысадзі́ць сов., в разн. знач. присади́ть;

п. агурко́ў на гра́дку — присади́ть огурцо́в на гря́дку;

п. ні́кель у сталь — присади́ть ни́кель в сталь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вогнетрыва́лы, ‑ая, ‑ае.

Здольны вытрымліваць высокую тэмпературу. Вогнетрывалая цэгла. Вогнетрывалая сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паласавы́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які вырабляецца ў выглядзе палос. Паласавая сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)