ву́лей, ву́лея і вулля́, мн. вуллі́ і вуллёў, м.

Спецыяльная скрынка або выдзеўбаная калода для пчол.

Рамачны в.

На пасецы было пятнаццаць вуллёў.

|| прым. вуллёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спяцо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж. (разм.).

Спецыяльная вопратка для работы на вытворчасці і пад., звычайна ў выглядзе курткі, халата ці камбінезона.

С. будаўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спецшко́ла, ‑ы, ж.

Спецыяльная школа для падрыхтоўкі курсантаў ваенных вучылішчаў. // Школа спецыяльнага прызначэння наогул.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.

Спецыяльная палка з папярочынамі ўверсе і пасярэдзіне, на якую апіраецца хворы на ногі.

Асцярожна крочыў на мыліцах салдат.

|| прым. мы́лічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набо́йка, -і, ДМ -бо́йцы, мн. -і, -бо́ек, ж.

Ніжні слой абцаса або спецыяльная пласцінка, якая набіваецца на абцас.

Стаптаць набойкі.

Зрабіць новыя набойкі.

|| прым. набо́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хле́бніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Від талеркі, падноса, на якіх падаюць на стол хлеб.

2. Невялікая скрынка для захавання хлеба.

3. Спецыяльная дзежка, у якой рашчыняюць хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыспансе́р, ‑а, м.

Спецыяльная медыцынская ўстанова, якая займаецца лячэннем і прафілактыкай хвароб. Туберкулёзны дыспансер. Анкалагічны дыспансер.

[Фр. dispensaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ске́тынг-ры́нг, ‑а, м.

Спецыяльная пляцоўка з асфальтаванай або драўлянай падлогай для катання на ролікавых каньках.

[Англ. skating-rink.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вапня́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Яма або спецыяльная пасудзіна, у якой гасяць вапну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саля́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Апарат штучнага загару.

Гарызантальны і вертыкальны с.

2. Касметычны кабінет, абсталяваны апаратам штучнага загару.

Наведаць с.

3. Спецыяльная адкрытая пляцоўка для прыняцця сонечных ваннаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)