снежи́ть несов., безл., разг. / снежи́т ідзе́ снег.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заіскры́цца сов. заискри́ться; (о вине — ещё) заигра́ть;

снег ~ры́ўся — снег заискри́лся;

~ры́ліся во́чы — заискри́лись глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бамбе́рыць

‘біць, удараць каго-небудзь, што-небудзь; ісці, падаць доўга ці на працягу доўгага часу (пра дождж, снег)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бамбе́ру бамбе́рым
2-я ас. бамбе́рыш бамбе́рыце
3-я ас. бамбе́рыць бамбе́раць
Прошлы час
м. бамбе́рыў бамбе́рылі
ж. бамбе́рыла
н. бамбе́рыла
Загадны лад
2-я ас. бамбе́р бамбе́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бамбе́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вали́ть​II несов. валі́ць;

снег вали́т хло́пьями снег ва́ліць камяка́мі;

наро́д так и ва́лит наро́д так і ва́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́лепа ж., обл. сля́коть; снег с дождём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фірн, -у, м. (спец.).

Буйназярністы снег, які ўтвараецца ў гарах у выніку частага вымярзання і адтайвання.

|| прым. фі́рнавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́ла², н.

Дробны лёд або насычаны вадой снег, які плыве па паверхні вады перад замярзаннем вадаёма.

Па рацэ плыло с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падта́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Растаць крыху, знізу ці з краёў.

Снег падтаў.

|| незак. падтава́ць, -тае́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прата́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Растаць або стаць талым.

Снег пратаў да зямлі.

|| незак. пратава́ць, -тае́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шарахце́ць, -хчу́, -хці́ш, -хці́ць; -хці́м, -хціце́, -хця́ць; -хці́; незак. (разм.).

Тое, што і шархацець.

Шарахціць сухі снег.

|| наз. шарахце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)