чорнарабо́чы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Рабочы, які выконвае фізічную работу, што не патрабуе кваліфікацыі.

|| ж. чорнарабо́чая, -ай, мн. -ыя, -ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўладко́ўвацца сов., разг. устро́иться (на работу и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўладко́ўваць сов., разг. устро́ить (на работу и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпыні́ць сов. приостанови́ть, останови́ть;

п. рабо́ту — приостанови́ть (останови́ть) рабо́ту;

ён мяне́ ~ні́ў на даро́зе — он меня́ останови́л на доро́ге

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

офо́рмить сов., в разн. знач. афо́рміць;

офо́рмить стенгазе́ту афо́рміць насценгазе́ту;

офо́рмить кого́-л. на рабо́ту афо́рміць каго́-не́будзь на рабо́ту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перево́д​I пераво́д, -ду м.;

почто́вый перево́д пашто́вы пераво́д;

перево́д на другу́ю рабо́ту пераво́д на другу́ю рабо́ту; см. перевести́​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызначэ́нне, -я, н.

1. Роля, функцыя каго-, чаго-н.

Спецыяльнае п.

Група асобага прызначэння.

2. Рашэнне аб залічэнні на пасаду, якую-н. работу, а таксама дакумент з такім рашэннем.

Атрымаць п. на работу.

3. Асноўная функцыя чаго-н., прызначанасць для чаго-н.

Скарыстаць па прызначэнні.

П. інструментаў.

Перадаць па прызначэнні (куды належыць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адухо́ўлены, -ая, -ае (кніжн.).

Пранікнуты ўзвышаным пачуццём; які выяўляе хараство, высакароднасць душы, актыўную інтэлектуальную работу.

А. твар чалавека.

|| наз. адухо́ўленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бортмеха́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Член лётнага экіпажа (самалёта, верталёта і пад.), які адказвае за стан і работу матораў, абсталявання, прыбораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спазне́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Прыход, наступленне чаго-н. пазней устаноўленага часу.

Прыйсці на работу са спазненнем.

Цягнік прыйшоў са спазненнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)