Verbum

падпа́л, -у, м.

1. гл. падпаліць.

2. Смадякі, трэскі і пад., што служаць для распальвання печы.

Прывезці смалякоў на п.

|| прым. падпа́льны, -ая, -ае.

лято́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. Адтуліна ў вуллі для вылету пчол.

2. Адтуліна ў доменнай печы, праз якую прапускаецца метал або шлак.

нагрэ́цца, -грэ́юся, -грэ́ешся, -грэ́ецца; зак.

1. Стаць, зрабіцца цёплым ці гарачым.

Вада нагрэлася на сонцы.

2. Сагрэцца (разм.).

Н. на печы.

|| незак. награва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

пячу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Невялікая ніша ў сцяне печы.

Паставіць збан з малаком у пячурку.

2. Невялікая, звычайна часовая печка.

адпячы́ся, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -пячэ́цца, -пяку́цца, -пёкся, -пякла́ся, -ло́ся; зак.

Перасядзець у печы, перапячыся (пра хлеб і пад.).

Хлеб адпёкся.

|| незак. адпяка́цца, -а́ецца.

апа́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай.

|| ж. апа́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. апа́льшчыцкі, -ая, -ае.

абагрэ́цца, -рэ́юся, -рэ́ешся, -рэ́ецца; зак.

Сагрэцца, зрабіцца цёплым.

А. каля печы.

Пакой абагрэўся.

|| незак. абаграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. абагрэ́ў, -рэ́ву, м. (спец.) і абаграва́нне, -я, н.