подма́слить сов.

1. (подмазать коровьим маслом) падма́заць ма́слам; (растительным) падма́заць але́ем; (полить коровьим маслом) палі́ць ма́слам; (растительным) палі́ць але́ем;

2. перен., разг., уст. (подкупить) падма́заць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недапалі́ць, ‑палю, ‑паліш, ‑паліць; зак., што і чаго.

Апаліць не ў поўнай меры, не ў дастатковай ступені. Недапаліць кераміку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пама́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Намазаць або паліць маслам што‑н. Кашу памаслі — у горле не стане. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліва́ць несов.

1. полива́ть; см. палі́ць II 1;

2. (покрывать глазурью, муравой) облива́ть, глазурова́ть, мура́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуля́ть несов., прост.

1. (стрелять) страля́ць, палі́ць;

2. (бросать чем-л.) кі́даць, шпурля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жу́хнуць, ‑не; незак.

Страчваць яркасць, цямнець (пра колеры, фарбы). // Страчваць свежасць, сохнуць (пра лісце, траву). На міртах жухне лісце — няма каму паліць. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перажлу́кціць, ‑кчу, ‑кціш, ‑кціць; зак., што.

Разм.

1. Вымачыць у шчолаку ўсё, многае. Перажлукціць усю бялізну.

2. Паліць усё, многае. Перажлукціць усё малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схлу́піць, ‑піць; зак., каго-што.

Абл. Сціснуць, здушыць. / у безас. ужыв. У .. [хлопчыка], напэўна, запаленне лёгкіх. Схлупіла ў грудзях, няшчадна паліць кволае цельца. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́льшчык, ‑а, м.

Той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай. Апальшчык у калідоры грукнуў дровамі аб жалезны ліст ля печкі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгні́сці, ‑гніе; зак.

Стаць зверху або з краёў гнілым. Абгніў, абваліўся паркан. Праўда,.. [Алеся] сама пакрысе яго расцягала, калі не стала чым паліць у печы. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)