перажлу́кціць, ‑кчу, ‑кціш, ‑кціць; зак., што.

Разм.

1. Вымачыць у шчолаку ўсё, многае. Перажлукціць усю бялізну.

2. Паліць усё, многае. Перажлукціць усё малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)