фа́бульнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць фабульнага: наяўнасць развітай фабулы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматкана́льнасць, ‑і, ж.

Наяўнасць, адначасовае выкарыстанне некалькіх каналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматсяме́йнасць, ‑і, ж.

Стан шматсямейнага; наяўнасць вялікай сям’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канстатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што і без дап.

Устанавіць (устанаўліваць) наяўнасць, несумненнасць чаго-н.

К. факт.

|| наз. канстата́цыя, -і, ж. і канстатава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сімулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак. і незак., што.

Прытвараючыся, стварыць (ствараць) ілжывае ўяўленне пра наяўнасць чаго-н.

С. хваробу.

|| наз. сімулява́нне, -я, н. і сімуля́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раз...² (рас...), прыстаўка прыметнікаў (разм.).

Абазначае:

1) вышэйшую ступень якой-н. якасці, напр.: развясёлы, разудалы, распракляты;

2) наяўнасць чаго-н., што распасціраецца ў розных кірунках, напр.: развілісты, разгалісты, раскідзісты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матывава́насць, ‑і, ж.

Наяўнасць матывіроўкі; абгрунтаванасць. Матываванасць прынятага рашэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дуплава́тасць, ‑і, ж.

Наяўнасць дупла, дуплаў у чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самакрыты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць самакрытычнага; наяўнасць самакрытыкі. Самакрытычнасць выступлення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабагру́дасць, ‑і, ж.

Уласцівасць слабагрудага; наяўнасць слабых, нездаровых лёгкіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)