рыда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Моцна плакаць, усхліпваць, залівацца слязамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Моцна плакаць, усхліпваць, залівацца слязамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вару́нкі, ‑аў;
Абставіны, умовы.
[Ням. Wahrung.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмежава́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што стрымлівае, ставіць каго‑, што‑н. у пэўныя рамкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дысгармо́нія, ‑і,
1. Парушэнне або адсутнасць гармоніі, бязладнае гучанне; немілагучнасць.
2.
[Ад грэч. dys і harmonia— сугучнасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напераве́с,
Трымаючы (стрэльбу, вінтоўку, піку і пад.) перад сабой, з нахілам уверх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
швейца́р, ‑а,
Вартаўнік ля знадворных дзвярэй у пад’ездах устаноў, рэстаранаў, гасцініц і жылых памяшкаяняў.
[Ням. Schweizer.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бінт, ‑у,
Стужка з марлі або іншай тканіны (звычайна белай), якая ўжываецца для перавязкі ран, пераломаў і пад.
[Ням. Binde.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крухма́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да крухмалу.
2. Насычаны растворам крухмалу; накрухмалены.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
невыле́чны, ‑ая, ‑ае.
Які нельга вылечыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каардынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе;
Узгадніць (узгадняць), прывесці (прыводзіць) у адпаведнасць чые‑н. дзеянні, ўчынкі і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)