экспрэсіяні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Мастак — паслядоўнік экспрэсіянізму.

|| ж. экспрэсіяні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. экспрэсіяні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мініяцюры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, які малюе мініяцюры.

[Фр. miniaturiste.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карыкатуры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, які малюе карыкатуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марыні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, які малюе марыны.

[Фр. mariniste ад marin — марскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акварэлі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, які піша акварэллю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́льптар, ‑а, м.

Мастак, які працуе ў галіне скульптуры.

[Лац. sculptor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экслібрысі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, які малюе экслібрысы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изобрази́тель (создатель художественного произведения) вобразатво́рац, -рца м., маста́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадзві́жнік, -а, мн. -і, -аў м.

Перадавы, дэмакратычна настроены мастак-рэаліст другой паловы 19 ст. ў Расіі, удзельнік перасовачных мастацкіх выставак.

|| прым. перадзві́жніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэкара́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Мастак, які піша дэкарацыі, афармляе сцэну, здымачную пляцоўку.

2. Спецыяліст па ўпрыгожванні будынкаў, памяшканняў.

|| прым. дэкара́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)