Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маста́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Работнік мастацтва, жывапісец.
М.-дэкаратар.
2. Чалавек, які творча працуе ў якой-н. галіне мастацтва.
М. слова.
3.перан. Той, хто дасягнуў высокай дасканаласці ў якой-н. справе.
М. рабіць чучалы птушак.
|| ж.маста́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым.маста́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маста́кразг.маста́к, -ка́м., ма́йстар, -тра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маста́к, -ка́м.
1. (работник искусства) худо́жник;
2.разг. (мастер своего дела) до́ка, маста́к;
○ во́льны м. — свобо́дный худо́жник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маста́к, ‑а, м.
1. Творчы работнік у галіне выяўленчага мастацтва (жывапісец, графік, скульптар). Мастак-дэкаратар. Мастак-карыкатурыст. □ Пакуль мастак піша партрэт Роліча, я размаўляю з старым рыбаком.В. Вольскі.
2. Чалавек, які творыць у галіне мастацтва, літаратуры. Мастак слова. □ Чорны — раманіст-эпік, мастак-мысліцель, мастак-інтэлектуаліст. Для яго адным з важнейшых прынцыпаў быў прынцып гістарызму.Дзюбайла.
3. Пра таго, хто дасягнуў высокай дасканаласці ў якой‑н. справе. [Сушылаў] не толькі ўмеў паляваць і рыбачыць, але і гатаваць быў мастак.Шамякін.[Глеб:] — Гаварыць ты не мастак, гэта я ведаю, а думаць над сваім жыцыём кожны павінен.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
маста́км.
1. (жывапісец, графік, скульптар) Máler m -s, -; Gráphiker [Gráfiker] m -s, -, Bíldhauer m -s, -;
2. (угаліне літаратуры) Künstler m -s, -;
маста́к сло́ва [Méister] Künstler des Wórtes;
3. (хто дасягнуў высокай дасканаласці) разм. Méister m -s, -, Könner m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Маста́к ’творчы работнік у галіне выяўленчага мастацтва’, ’той, хто дасягнуў высокай дасканаласці ў сваёй справе’ (ТСБМ, Нас., Касп., Бяльк.; паўд.-усх., КЭС). Укр. (Катлярэўскі) маста́к, рус.масто́к, пск.маста́к ’рабочы, які ведае справу і кіруе’. Утворана ад рус.мастер шляхам замены суфікса ‑ер на ‑ак. У бел. мову ў савецкі перыяд увайшло ў якасці семантычнай (сэнсавай) калькі (Крукоўскі, Уплыў, 151).