Verbum

кабылі́ца, ‑ы, ж.

Маладая рослая кабыла; жаробка. Першая лёгка і размашыста ішла агністая.., з белай мецінкай на лбе кабыліца Зорка. Ракітны.

пляме́нніца, ‑ы, ж.

Дачка брата або сястры. Дзедава пляменніца была ўжо не маладая: здаровая, грузная, з бледным прыпухлым васпаватым тварам. Ракітны.

шта́пельны, ‑ая, ‑ае.

Выраблены са штапелю (у 2, 3 знач.). На беразе .. стаяла басаногая маладая жанчына ў штапельнай сіненькай сукенцы. Караткевіч.

неасве́тлены, ‑ая, ‑ае.

Які не мае асвятлення; цёмны. У невялікім, неасветленым пакоі былі двое — Суздалеў і гаспадыня, яшчэ зусім маладая жанчына. Чыгрынаў.

русако́сы, ‑ая, ‑ае.

З русымі косамі. [Сымон] паглядаў у адзін бок, дзе пад сонечнай спякотай жала маладая русакосая дзяўчына — яго любая Зоська. Бядуля.

упрыго́жанне, ‑я, н.

Тое, што і упрыгажэнне. Маладая жонка Паваротнага патрабавала да сябе многа ўвагі, модных сукенак, а таксама дарагіх упрыгожанняў. Гурскі.

жаро́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

Маладая кабыла (да трох гадоў). [Грамабой:] А баранаваць і жарабку будзем запрагаць, няхай прывыкае. Крапіва.

кі́цель, ‑я, м.

Форменная аднабортная куртка са стаячым каўняром. За сталом сядзіць маладая жанчына ў форменным кіцелі з бліскучымі пагонамі на плячах. Васілёнак.

[Ням. Kittel.]

асі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш.-ласк. да асіна; маладая асіна. Як асінка затрасецца, тады волік напасецца. Прыказка.

•••

Асінку заламаць гл. заламаць.

пару́мзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Румзаць некаторы час. Маладая парумзала трохі і самаахвярна згадзілася. Брыль. Пятра дома не было, і .. [Вікторыя] трошкі сама сабе парумзала. Сабаленка.