кі́цель, ‑я, м.

Форменная аднабортная куртка са стаячым каўняром. За сталом сядзіць маладая жанчына ў форменным кіцелі з бліскучымі пагонамі на плячах. Васілёнак.

[Ням. Kittel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)