самалячэ́нне, ‑я, н.

Лячэнне самога сябе, без дапамогі ўрача.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

физиотерапевти́ческий фізіятэрапеўты́чны;

физиотерапевти́ческий кабине́т фізіятэрапеўты́чны кабіне́т;

физиотерапевти́ческое лече́ние фізіятэрапеўты́чнае лячэ́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афтальмало́гія, ‑і, ж.

Навука пра хваробы вачэй і іх лячэнне.

[Ад грэч. ophtalmos — вока і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяспла́тны, ‑ая, ‑ае.

Без аплаты. Бясплатнае навучанне, лячэнне. Бясплатная пуцёўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адантало́гія, ‑і, ж.

Навука пра зубы, іх хваробы і лячэнне.

[Ад грэч. odontos — зуб і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветэрынары́я, ‑і, ж.

Навука пра хваробы жывёл і іх лячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электратэрапеўты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электратэрапіі. Электратэрапеўтычнае лячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клі́ніка, -і, ДМ -ніцы, мн. -і, -нік, ж.

Стацыянарная лячэбная ўстанова, у якой лячэнне хворых спалучаецца з навукова-даследчай і вучэбнай работай.

|| прым. кліні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арганатэрапі́я, ‑і, ж.

Лячэнне лекамі, прыгатаванымі з органаў і тканак жывёл.

[Ад грэч. organon — орган і therapeia — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхатэрапі́я, ‑і, ж.

Лячэнне хвароб псіхічнымі ўздзеяннямі на хворага (напрыклад, гіпнозам).

[Ад грэч. psychē — душа і therapeia — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)