Verbum

анлайнавы слоўнік

лячэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лячэ́нне гл. лячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лячэ́нне ср. лече́ние; излече́ние;

знахо́дзіцца на ~нні — находи́ться на излече́нии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лячэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. лячыць і лячыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лячэ́нне Behándlung f -, -en;

стацыяна́рнае лячэ́нне stationäre Behándlung, Kránkenhausbehandlung;

амбулато́рнае лячэ́нне ambulánte Behándlung;

прайсці́ курс лячэ́ння éine Kur máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

лячэнне; лекаванне (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

лячы́ць, лячу́, ле́чыш, ле́чыць; ле́чаны; незак., каго-што.

Прымяняць медыцынскія сродкі для спынення якой-н. хваробы, імкнуцца паправіць здароўе.

Л. сухоты.

Л. хворага.

|| звар. лячы́цца, лячу́ся, ле́чышся, ле́чыцца.

|| наз. лячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Дыэтычнае лячэнне, гл. Лячэбнае харчаванне

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Цеплавое лячэнне 1/142; 10/582; 11/102

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВІНАГРА́ДНАЕ ЛЯЧЭ́ННЕ,

гл. Ампелатэрапія.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)