Verbum

аднаву́хі, ‑ая, ‑ае.

З адным вухам. Набегаўшыся ўволю, .. [дзедаў] скакун з’явіўся назад, з’явіўся аднавухі, з абкарнаным хвастом.. Лынькоў.

пяршы́нства, ‑а, н.

Тое, што і першынство. Дэпо трымала пяршынства на дарозе. Расло дэпо, раслі перавозкі. Лынькоў.

рукая́ць, ‑і, ж.

Тое, што і рукаятка. Да .. [палоннага] кінуўся Клопікаў, наважваючыся ўдарам пісталетнай рукаяці падагнаць чалавека. Лынькоў.

тро́ху, прысл.

Разм. Крыху. Хлеб пахне троху вугалем і аддае крыху ад яго і магутным пахам. Лынькоў.

упо́дбежку, прысл.

Абл. Подбегам. За.. [Гнібам] тупае ўподбежку Ярыга. Лынькоў. Небяспечныя месцы стараліся прайсці як не ўподбежку. Місько.

палахлі́вец, ‑ліўца, м.

Разм. Палахлівы, нясмелы чалавек. [Жонка:] — Палахлівец ты, вось што я табе скажу. Ты ўсяго баішся. Лынькоў.

няско́ранасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць няскоранага. Міхась Лынькоў малюе няскоранасць савецкіх людзей, іх агністую нянавісць да ворага. Кучар.

прафко́м, ‑а, м.

Камітэт мясцовай прафсаюзнай арганізацыі. Некалі да вайны прафком паслаў старога каваля адпачыць у Кіславодск. Лынькоў.

парахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парахода. Параходная прагулка. □ Дзед Астап старанна завіхаўся ля параходнай гарматы. Лынькоў.

асі́плы, ‑ая, ‑ае.

Які страціў чысціню і гучнасць голасу; сіпаты. Асіплыя гудкі. □ Глухаватым, асіплым голасам.. [Андрэй Іванавіч] запеў калыханку. Лынькоў.