пістале́т, ‑а,
Агнястрэльная зброя з кароткім ствалом для стральбы на кароткую адлегласць.
[Фр. pistolet.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пістале́т, ‑а,
Агнястрэльная зброя з кароткім ствалом для стральбы на кароткую адлегласць.
[Фр. pistolet.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́лет, ‑у,
1.
2. Адлёт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кале́т, ‑а,
1. Кароткі вайсковы мундзір з белага сукна ў дарэвалюцыйнай рускай арміі і ў некаторых заходнееўрапейскіх арміях.
2. Род шырокага адкладпога каўняра ў сярэдневяковай вопратцы.
[Фр. collet.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флажале́т, ‑а,
1. Старадаўні музычны духавы інструмент, падобны да флейты.
2. Гук, які атрымліваецца на струнных музычных інструментах ад лёгкага дотыку пальцам да некаторых пунктаў струны.
[Фр. flageolet.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
букле́т, ‑а,
Выданне, надрукаванае на адным лісце і складзенае ў выглядзе гармоніка; прыстасавана для чытання або разгляду не разразаючы старонак.
[Фр. bouclette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кабрыяле́т, ‑а,
1. Лёгкі аднаконны двухколы экіпаж без козлаў з адным сядзеннем.
2. Кузаў легкавога аўтамабіля з адкідным верхам і бакавінамі, якія складаюць адно цэлае з каркасам кузава.
[Фр. cabriolet.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
катле́та, -ы,
Засмажаны кусок мяса з рабрынкай (адбіўная катлета) або кулінарны выраб авальнай ці круглай формы з рыбнага, мяснога фаршу, кашы
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
руле́т, -у,
1. Ежа з сечанага мяса ці бульбы з якой
2. Кумпяк, з якога вынята костка і якому нададзена круглая форма.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
камуфле́т, ‑у,
1. Падземны разрыў артылерыйскага снарада або міны, які выяўляецца толькі па гуку або па ўзрыхленасці зямлі.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бале́т, -а,
1. Від сцэнічнага мастацтва, змест якога раскрываецца ў танцавальна-музычных вобразах.
2. Тэатральнае прадстаўленне на пэўны сюжэт, змест якога даносіцца сродкамі танца, мімікі і музыкі, а таксама музычны твор, які ляжыць у аснове такога спектакля.
3. Калектыў артыстаў, якія выконваюць такое прадстаўленне.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)