флажале́т, ‑а,
1. Старадаўні музычны духавы інструмент, падобны да флейты.
2. Гук, які атрымліваецца на струнных музычных інструментах ад лёгкага дотыку пальцам да некаторых пунктаў струны.
[Фр. flageolet.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)