Verbum

ба́рый, -ю, м.

Хімічны элемент, мяккі метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. ба́рыевы, -ая, -ае.

пярэстатка́ны, -ая, -ае.

Вытканы з пражы рознага колеру для асновы і ўтку.

Пярэстатканая посцілка.

цагля́ны, -ая, -ае.

1. гл. цэгла.

2. Які нагадвае колерам цэглу.

Твар цаглянага колеру.

цынк, -у, м.

Хімічны элемент, коўкі метал сінявата-белага колеру.

|| прым. цы́нкавы, -ая, -ае.

во́лава, -а, н.

Хімічны элемент, мяккі коўкі метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. алавя́ны, -ая, -ае.

лазу́рак, -рку, м.

1. Тое, што і блакіт.

2. Фарба светла-сіняга колеру.

Малярны л.

ліло́вы, -ая, -ае.

Светла-фіялетавы, колеру бэзу ці фіялкі.

Л. колер.

|| наз. ліло́васць, -і, ж.

ко́леравы, -ая, -ае.

Звязаны з успрыняццем колеру.

Колеравыя ўражанні.

○

Колеравая слепата — тое, што і дальтанізм.

хрызалі́т, -у, М -лі́це, м.

Празрысты каштоўны камень залаціста-зялёнага колеру.

|| прым. хрызалі́тавы, -ая, -ае.

пла́ціна, -ы, ж.

Высакародны тугаплаўкі бліскучы метал шаравата-белага колеру.

|| прым. пла́цінавы, -ая, -ае.

Плацінавая руда.