гербо́ўнік, ‑а, м.

Кніга з малюнкамі і апісаннямі гербоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кні́жка1 ’маленькая кніга’ (ТСБМ, Шат., Сл. паўн.-зах., Бяльк.). Гл. кніга.

Кні́жка2 ’аддзел страўніка жвачных жывёл’ (ТСБМ). Гл. кнігі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

новавы́дадзены, ‑ая, ‑ае.

Толькі што, нядаўна выдадзены, апублікаваны. Новавыдадзеная кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўраскры́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім раскрыты, напалову раскрыты. Напаўраскрытая кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

граніто́левы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з гранітолю. Кніга з гранітолевымі вокладкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгістрацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаецца для рэгістрацыі. Рэгістрацыйная кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́ўнік, ‑а, м.

Старадаўняя кніга, якая змяшчае апісанне лекавых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да траўніка. Траўнікавая кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друкава́ны, -ая, -ае.

1. Зроблены друкаваным спосабам; не рукапісны.

Друкаваная кніга.

2. Які мае форму, знешні выгляд друкаванага.

Друкаваныя літары.

3. Змешчаны ў друку¹.

Друкаваныя варыянты верша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эльзеві́р, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Кніга, надрукаваная ў славутых галандскіх друкарнях 16–18 стст., што належалі сям’і друкароў-выдаўцоў Эльзевір.

2. ‑у. Старажытны, вельмі вытанчаны друкарскі шрыфт. Кніга набрана эльзевірам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)