сцыфо́ідныя, ‑ых.

Клас марскіх жывёл тыпу кішачнаполасцевых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

род³, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Граматычны клас слоў, які характарызуецца пэўнымі склонавымі канчаткамі і асаблівасцямі дапасавання.

Назоўнікі мужчынскага, жаночага і ніякага роду.

|| прым. ро́давы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кла́сы ’дзіцячая гульня’ (ТСБМ, Бяльк.). Гл. клас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

навічо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. Чалавек, які ўпершыню з’явіўся дзе-н.

У клас прыйшлі два навічкі.

2. Той, хто ўпершыню пачаў займацца якой-н. справай.

Н. у ваеннай справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

класс​II клас, род. кла́са м.;

рабо́чий класс рабо́чы клас;

антагонисти́ческие кла́ссы антаганісты́чныя кла́сы;

дру́жественные кла́ссы рабо́чих и колхо́зного крестья́нства дружалю́бныя кла́сы рабо́чых і калга́снага сяля́нства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кла́сны ’які мае высокую ступень чаго-небудзь’ (ТСБМ). Гл. клас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

галавано́гі, -ая, -ае.

1. 3 выразна акрэсленай галавой і шчупальцамі вакол рота.

Г. малюск.

2. у знач. наз. галавано́гія, -іх. Клас марскіх малюскаў са шчупальцамі вакол рота (васьміногі, кальмары, каракаціцы і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кругларо́тыя, ‑ых.

Клас ніжэйшыхводных пазваночных жывёл, у якіх адсутнічаюць сківіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласціністажа́бравыя, ‑ых.

Клас малюскаў, якія замест жабраў маюць жабравыя пласцінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Класіфіка́цыя ’сістэма размеркавання прадметаў або паняццяў на класы’ (ТСБМ). Гл. клас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)