Вымяра́льшчык (БРС). Да вымяраць. Калька рус. измеритель (дзеючая асоба) (Крукоўскі, Уплыў, 124).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вінасховішча ’месца, дзе захоўваюць віно’ (КТС). Складанае новаўтварэнне — калька з рус. винохрани́лище.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Даве́днік ’даведнік’ (БРС). Укр. дові́дник ’тс’. Супольная бел.-укр. калька рус. спра́вочник.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пахадзі́цца ’пабыць у злучцы’ (Касп.). Калька з літ. pa‑si‑ eiłi ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пахо́віны ’пахаванне’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Калька з рус. похороны ’тс’ (хорони́ть = хава́ць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ваго́мы ’які мае вагу, важкасць’ (КТС). Да вага. Магчыма, калька з рус. весомый.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ваеннапало́нны ’ваеннаслужачы, узяты ў палон’ (КТС). Калька з рус. военнопленный (Крукоўскі, Уплыў, 132).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вапнава́нне ’ўнясенне вапны ў глебу’ (КТС). Калька з рус. известкование (Крукоўскі, Уплыў, 119).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выклю́чны (БРС, КТС). Да выключаць. Калька рус. исключительный ’тс’ (Гіст. мовы, 2, 141).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выпрабава́льнік (БРС). Да выпрабаваць (гл. прабаваць). Калька рус. испытате́ль ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 121).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)