увеселе́ние ср.

1. (действие) весяле́нне, -ння ср.; забаўля́нне, -ння ср., пацяша́нне, -ння ср.;

2. (развлечение) заба́ва, -вы ж.; (потеха) паце́ха, -хі ж.; (игра) гульня́, -ні ж.; (зрелище) відо́вішча, -шча ср.; (прогулка) пагуля́нка, -кі ж.;

ма́ссовые увеселе́ния ма́савыя заба́вы (паце́хі, гу́льні, відо́вішчы);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́раб, -бу м.

1. вы́работка ж., произво́дство ср., изготовле́ние ср., вы́пуск;

2. тех. выде́лывание ср., вы́делка ж., дубле́ние ср.;

1, 2 см. вы́рабіць 1, 2;

3. чаще мн. изде́лия; поде́лки;

аўчы́нка ~бу не ва́ртапогов. овчи́нка вы́делки не сто́ит; игра́ не сто́ит свеч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сраже́ние ср.

1. бі́тва, -вы ж.; (бой) бой, род. бо́ю м.;

генера́льное сраже́ние генера́льная бі́тва;

по́ле сраже́ния по́ле бі́твы;

дать сраже́ние даць бой;

вы́играть сраже́ние вы́йграць бі́тву;

2. перен. (игра во что-л.) гульня́, -ні́ ж.; змага́нне, -ння ср.; бі́тва, -вы ж.; см. сража́ться, срази́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́баўка ж.

1. заба́ва, развлече́ние ср., поте́ха;

для яго́ гэ́та была́ не рабо́та, а то́лькі з. — для него́ э́то была́ не рабо́та, а то́лько развлече́ние;

2. игра́; игру́шка;

~кі для малы́хи́гры (игру́шки) для малыше́й;

быць ~кай (у чыіх) рука́х — быть игру́шкой (в чьих) рука́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свеча́ в разн. знач. све́чка, -кі ж.;

воскова́я свеча́ васко́вая све́чка;

зажига́тельная свеча́ техн. запа́льная све́чка;

ла́мпочка в 100 свече́й ля́мпачка на 100 све́чак;

самолёт сде́лал свечу́ самалёт зрабі́ў све́чку;

игра́ не сто́ит свеч ≅ аўчы́нка не ва́рта вы́рабу; (о том, кто бездарен) ри́мская свеча́ ры́мская све́чка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потряса́ющий

1. які́ (што) трасе́; які́ (што) маха́е; які́ (што) бра́згае; які́ (што) узвару́швае, які́ (што) узру́швае; які́ (што) хвалю́е; які́ (што) уража́е; які́ (што) ашаламля́е; см. потряса́ть;

2. прил. надзвыча́йны; (ошеломляющий) ашаламля́льны; (яркий) (надзвы́чай, надзвыча́йна) я́ркі;

потряса́ющая игра́ надзвыча́йная (надзвы́чай я́ркая) ігра́;

потряса́ющее впечатле́ние надзвыча́йныя (ашаламля́льныя) падзе́і.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыро́да ж., в разн. знач. приро́да;

матэрыялісты́чнае разуме́нне ~дыфилос. материалисти́ческое понима́ние приро́ды;

пераўтварэ́нне ~ды — преобразова́ние приро́ды;

з’я́вы ~ды — явле́ния приро́ды;

п. мала́нкі — приро́да мо́лнии;

мёртвая п. — мёртвая приро́да;

жыва́я п. — жива́я приро́да;

ад ~ды — от приро́ды;

на ўло́нні ~ды — на ло́не приро́ды;

гульня́ ~дыигра́ приро́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натура́льны

1. натура́льный; есте́ственный;

у ~ную велічыню́ — в натура́льную величину́;

~нае віно́ — натура́льное вино́;

н. румя́нец — натура́льный румя́нец;

н. шлях развіцця́ — натура́льный путь разви́тия;

2. натура́льный, есте́ственный, непринуждённый;

н. смех — натура́льный (есте́ственный, непринуждённый) смех;

~ная ігра́ акцёра — натура́льная (есте́ственная, непринуждённая) игра́ актёра;

3. (производимый, оплачиваемый натурой) натура́льный;

н. пада́так — натура́льный нало́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приро́да ж.

1. прыро́да, -ды ж.;

материалисти́ческое понима́ние приро́ды матэрыялісты́чнае разуме́нне прыро́ды;

преобразова́ние приро́ды пераўтварэ́нне прыро́ды;

мёртвая приро́да мёртвая прыро́да;

жива́я приро́да жыва́я прыро́да;

2. (сущность, характер) прыро́да, -ды ж., хара́ктар, -ру м., нату́ра, -ры ж.;

он по приро́де до́брый челове́к ён па прыро́дзе (хара́ктары, нату́ры) до́бры чалаве́к;

в приро́де веще́й звыча́йная рэч (натура́льна, звыча́йна);

на ло́не приро́ды на ўло́нні прыро́ды;

игра́ приро́ды гульня́ прыро́ды;

от приро́ды, с приро́ды ад прыро́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́ить несов.

1. (о цене) каштава́ць;

ско́лько сто́ит? ко́лькі кашту́е?;

2. (заслуживать) быць ва́ртым;

он не сто́ит сожале́ния ён не ва́рты спачува́ння (спага́ды);

не сто́ит того́ безл. не ва́рта;

3. (надо, следует) безл. ва́рта;

э́ту кни́гу сто́иит проче́сть гэ́ту кні́гу ва́рта прачыта́ць;

4. (как только, едва) безл. ва́рта;

сто́ит сказа́ть одно́ сло́во, как он перебива́ет ва́рта сказа́ць адно́ сло́ва, як ён перапыня́е;

5. (требовать) каштава́ць;

э́то сто́ило большо́го труда́ гэ́та каштава́ла вялі́кіх намага́нняў;

овчи́нка вы́делки не сто́ит аўчы́нка вы́рабу не ва́рта, вычы́нка даражэ́йшая за аўчы́нку; аўчы́нка не ва́рта вычы́нкі;

ничего́ не сто́ит сде́лать э́то нічо́га не кашту́е (не зна́чыць) зрабі́ць гэ́та;

сто́ит то́лько заикну́ться ва́рта то́лькі заікну́цца;

игра́ не сто́ит свеч гульня́ не ва́рта све́чак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)