панамыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. чаго. Намыць, памыць вялікую колькасць чаго-н.

П. бялізны.

2. чаго і што. Нанесці хвалямі многа чаго-н.

П. пяску.

3. чаго. Здабыць у вялікай колькасці.

П. золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здабы́тчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца здабычай чаго‑н. (напрыклад, золата, руды і пад.); той, хто здабывае што‑н. паляваннем, промыслам. Здабытчык нафты. Здабытчык золата. // Разм. Той, хто здабывае сродкі на жыццё (для сям’і, блізкіх); карміцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Алты́н ’манета’ (Нас.) < тат. алтын ’золата, залатая манета’, гл. Фасмер, 1, 72; Шанскі, 1, А, 81.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ро́ссыпны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да россыпу (у 5 знач.). Россыпнае золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укра́піна, ‑ы, ж.

Тое, што ўкрапана, уключана ў склад чаго‑н. Украпіны золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залаце́ць, ‑ее; незак.

Разм.

1. Станавіцца залатым, набываць адценне, колер золата. На ўсходзе паволі залацее неба.

2. Вылучацца сваім залатым колерам; блішчаць, як золата (пра што‑н. залацістае, бліскучае). Залацеюць на першых праменнях сонца пяскі Сухіх грудоў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залаці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Крупінка золата, залатая пылінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злі́ткавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да злітка, сустракаецца ў выглядзе зліткаў. Зліткавае золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

золатаздабыва́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які здабывае золата. Прыамур’е — адзін з перспектыўных золатаздабываючых раёнаў Далёкага Усходу. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напалеандо́р, ‑а, м.

Французская залатая манета вартасцю ў 20 франкаў, змяшчае 5,8 грамаў чыстага золата.

[Фр. Napoléon d'or.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)