дры́блінг, ‑у, м.

Вядзенне мяча або шайбы іграком. Закончыць дрыблінг. Майстэрскі дрыблінг.

[Англ. dribbling.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Закончыць веяць арфай; праарфаваць. Сарфаваць ячмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакро́іць, -кро́ю, -кро́іш, -кро́іць; -кро́ены; зак., што.

1. Закончыць кройку чаго-н.

Д. сукенку.

2. Адрэзаць дадатковую частку ад цэлага або парэзаць што-н. дадаткова на кавалкі.

Д. хлеб.

|| незак. дакро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завяршы́ць, -вяршу́, -ве́ршыш, -ве́ршыць; -ве́ршаны; зак., што.

1. Зрабіць верх у чым-н.

З. стог.

2. Давесці да канца, закончыць, скончыць.

З. сяўбу.

З. вучобу.

|| незак. завярша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. завяршэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбудава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся; зак.

1. Закончыць пабудову чаго-н. для сябе.

Да восені адбудуемся.

2. Пабудавацца нанава, аднавіць жыллё пасля разбурэння, пажару і пад.

Вёска нанава адбудавалася.

|| незак. адбудо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пааджына́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Закончыць жніво — пра ўсіх, многіх. Пааджыналіся калгасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адатка́ць, адатку, адатчэш, адатчэ; адатчом, адатчаце; зак., што і без дап.

Закончыць ткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмалаці́цца, ‑лачуся, ‑лоцішся, ‑лоцца; зак.

Разм. Усё змалаціць, закончыць малацьбу. Калгас рана адмалаціўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адскры́гаць, ‑ае; зак.

Закончыць (перастаць) скрыгаць. Адгрымелі мае лесапільныя варштаты, адскрыгалі пілы. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збожжаўбо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Уборка збожжа. Падрыхтоўка да збожжаўборкі. Закончыць збожжаўборку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)