Verbum

ско́сак, -ска, мн. -скі, -скаў, м.

1. Коса зрэзаны клін тканіны, дрэва і пад.

2. Каса, якая за доўгі час працы зрэзалася, стала вузкай.

навадзі́ць, -ваджу́, -во́дзіш, -во́дзіць; -вадзі́ў, -дзі́ла; зак., каго.

1. Прывесці многа каго-н. куды-н.

2. Павадзіць каго-н. доўгі час.

Н. па лесе.

падо́ўжаны, -ая, -ае.

1. Які мае даўгаватую форму.

Малочнае возера мае падоўжаную форму.

2. Больш працяглы, доўгі. У граматыцы: вымаўлены працягла.

Падоўжаныя зычныя гукі.

чалма́, -ы́, мн. чалмы́, ча́лмаў, чалма́м, ж.

Мужчынскі галаўны ўбор у мусульман: доўгі кавалак тканіны, абгорнуты некалькі разоў вакол галавы.

|| прым. чалмо́вы, -ая, -ае.

рассе́дзецца, -се́джуся, -се́дзішся, -се́дзіцца і рассядзе́цца, -сяджу́ся, -сядзі́шся, -сядзі́цца; -сядзі́мся, -седзіце́ся, -сядзя́цца; зак. (разм.).

Прасядзець доўгі час дзе-н.

|| незак. рассе́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

застая́лы, -ая, -ае.

1. Які доўгі час прастаяў, не рухаўся.

З. конь.

2. Які страціў свежасць ад працяглай нерухомасці.

Застаялая вада.

|| наз. застая́ласць, -і, ж.

ве́чнасць, -і, ж.

Працяг часу без пачатку і канца; вельмі доўгі час.

Не бачыліся цэлую в. (вельмі працяглы час; разм.). Кануць у в. (бясследна знікнуць).

разляжа́цца, -жу́ся, -жы́шся, -жы́цца; -жы́мся, -ле́жыце́ся, -жа́цца; -жы́ся: зак. (разм.).

Праляжаць вельмі доўга; праляжаўшы доўгі час, захацець ляжаць яшчэ даўжэй.

|| незак. разле́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

ахрысці́ць, ахрышчу́, ахры́сціш, ахры́сціць; ахры́шчаны; зак., каго-што.

1. гл. хрысціць.

2. кім-чым. Тое, што і абазваць (разм., жарт.).

За доўгі нос яго ахрысцілі насачом.