вы́скубці, -бу, -беш, -бе; вы́скуб, -бла; -бі; -бены; зак., што.
Скубучы, выцягнуць адкуль-н. або зрабіць паглыбленне, выемку ў чым-н.
В. жменю воўны.
В. ў стозе нару.
|| незак. выскуба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выску́бваць, -аю, -аеш, -ае.
|| аднакр. вы́скубнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адпра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; зак.
1. Прадучы, паменшыць, спрасці нейкую колькасць ільну, воўны і пад.
2. Адрабіць за што‑н. прадзеннем. Адпрасці за доўг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падчаса́ць 1, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., чаго.
Начасаць дадаткова, яшчэ трохі. Падчасаць воўны.
падчаса́ць 2, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.
Счасаць нямнога, счасаць дадаткова. Падчасаць сякерай бервяно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Валёнак (БРС), валінцы (Шн., 3). Рус. валенок, укр. валянки ’суконныя нагавіцы’, бел. ва́ленка, валёнка, ва́лянка ’хустка або шапка з воўны’ (КЭС). Да валены < валіць ’вырабляць з воўны’. Параўн. Рудніцкі, 1, 301, 303; Шанскі, 1, В, 10.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кашма́, ‑ы, ж.
Від лямцу з авечай воўны, а таксама пасцілка з такога лямцу (пераважна ў качавых народаў). Мікешка сеў на лямцавую пасцілку — кашму з каляровымі ўзорамі, скрыжаваў падкурчаныя ногі. Беразняк.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лу́чка 1 ’каляровая фабрычная пража з воўны’ (Уладз.), гродз. ’адзін з відаў посцілкі’ (Мат. АС), лу́чкі ’ніткі’ (мяккія, сучоныя, з воўны) (Ян.), ’мяккія і бліскучыя крамныя ніткі’ (КЭС, лаг.), ’баваўняныя ніткі’, в.-дзв., швянч. ’мулінэ’ (Сл. ПЗБ), лучковы, лычковы ’баваўняны’ (лід., пін., там жа), лучковы ’вытканы з нітак’ (Ян.). З польск. włóczka (зах. і паўн.) ’грубая баваўняная пража’, малапольск. ’спецыяльная чырвоная бавоўна на палоскі’, маз., падляш. ’пража з воўны’, włóczysty ’які мае добрае валакно’. Да валачы́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ва́лены
1. прич. ва́лянный, ка́танный, би́тый;
в. з во́ўны — ва́лянный (ка́танный, би́тый) из ше́рсти;
2. прил. ва́ляный;
в. абу́так — ва́ляная о́бувь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адскубну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., чаго.
Скубануўшы, адарваць. Адскубнуць воўны, ваты, сена. // перан. Уварваць, здабыць што‑н. для сваёй асабістай карысці несумленным шляхам. [Дзед:] — Кожны за сваё дрыжаў і наравіў яшчэ чужога адскубнуць. Шуцько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
учаса́ць 1, учашу, учэшаш, учэша; зак., што.
Абчасаць нейкую частку лёну, шэрсці, воўны і пад.
учаса́ць 2, учашу, учэшаш, учэша; зак., што. (пераважна з адмоўем «не»).
Убавіць часаннем таўшчыню чаго‑н. Бервяно цвёрдае — не ўчасаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пе́тры ’валёнкі, збітыя з воўны’ (навагр., Сцяшк. Сл.). З ⁺фетры, якое з франц. feutre ’лямец’ < франк. filtir ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)