закле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак., што.

Закрыць, змацаваць чым-н. клейкім.

З. канверт.

З. вокны на зіму.

З. ранку пластырам.

|| незак. закле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. закле́йванне, -я, н. і закле́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазакіто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закітаваць усё, многае. Пазакітоўваць вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасчыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Расчыніць усё, многае. Парасчыняць вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакасі́цца, ‑косіцца; зак.

Стаць касым, несіметрычным; скрывіцца. Перакасіліся і дзверы і вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Замазаць шчыліны, пазы кітам. Абкітаваць вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забрудне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Зрабіцца брудным; забрудзіцца. Забруднелі вокны. Падлога забруднела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабскраба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абскрэбці ўсё, многае. Паабскрабаць вокны ад фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадве́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Адвесіць усё, многае. Паадвешваць шторы. Паадвешваць вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадта́йваць, ‑ае; зак.

Тое, што і паадтаваць. [Аліна:] — Так напалім [печы], каб усе вокны паадтайвалі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урасці́, -ту́, -це́ш, -це́; уро́с, урасла́, -ло́; зак.

1. у што. Па меры росту пранікнуць углыб, унутр.

Яблынькі добра ўраслі карэннем у глебу.

Хата па вокны ўрасла ў зямлю (перан.: моцна асела).

2. чым. Зарасці, парасці.

Двор урос травой.

|| незак. ураста́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)