расстра́ивать несов.
1. (нарушать строй) расстро́йваць; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́джваць;
расстра́ивать ряды́ проти́вника расстро́йваць рады́ праці́ўніка;
расстра́ивать роя́ль расстро́йваць рая́ль;
2. (причинять ущерб) разла́джваць;
расстра́ивать дела́ разла́джваць спра́вы;
3. (мешать осуществлению) разла́джваць;
расстра́ивать пла́ны разла́джваць пла́ны;
4. (приводить в болезненное состояние) псава́ць;
расстра́ивать не́рвы псава́ць не́рвы;
5. (огорчать) хвалява́ць, псава́ць настро́й; засмуча́ць;
э́ти ве́сти меня́ расстра́ивают гэ́тыя ве́сткі мяне́ хвалю́юць (засмуча́юць), гэ́тыя ве́сткі псую́ць мне настро́й;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
учёт
1. (регистрация кадров) улі́к, -ку м.;
снять (сня́ться) с учёта зняць (зня́цца) з улі́ку;
стать на учёт стаць на ўлік;
брать на учёт браць на ўлік;
2. в др. знач. улі́к, -ку м., падлі́к, -ку м.;
учёт това́ров улі́к (падлі́к) тава́раў;
бухга́лтерский учёт бухга́лтарскі ўлік (падлі́к);
учёт труда́ улі́к (падлі́к) пра́цы;
вести́ учёт весці́ ўлік (падлі́к);
не поддава́ться учёту не паддава́цца ўлі́ку (падлі́ку);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хоро́ший
1. до́бры;
хоро́шее настрое́ние до́бры настро́й;
хоро́шие ве́сти до́брыя ве́сткі;
хоро́ший знако́мый до́бры знаёмы;
2. (красивый) прыго́жы, харо́шы;
◊
жить по хоро́шему жыць у зго́дзе (до́бра);
хоро́шее де́ло! ирон. до́брая спра́ва!;
хоро́ш, не́чего сказа́ть! ну і ну, няма́ чаго́ каза́ць!;
хоро́шему всю́ду хорошо́ до́браму чалаве́чку до́бра і ў запе́чку, а благаце́ бла́га і на куце́; до́брая душа́ нап’е́цца і з каўша́;
хоро́ш гусь! до́брая ца́ца!
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
недо́брый
1. нядо́бры; (злой) злы, ліхі́;
2. (плохой) нядо́бры, дрэ́нны;
недо́брые ве́сти нядо́брыя (дрэ́нныя) ве́сткі;
в недо́брое вре́мя, в недо́брую по́ру, в недо́брый час у нядо́брую (ліху́ю) часі́ну;
недо́брое ме́сто нядо́брая мясці́на, нядо́брае ме́сца;
недо́брые лю́ди (о разбойниках) нядо́брыя (ліхі́я) лю́дзі;
недо́брые ру́ки нядо́брыя ру́кі;
недо́брый глаз нядо́брае (зло́е) во́ка;
недо́брый сон нядо́бры (дрэ́нны) сон;
◊
помина́ть (укоря́ть и т. п.) недо́брым сло́вом успаміна́ць (дакара́ць і да таго́ падо́бнае) нядо́брым сло́вам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пропа́сть сов. прапа́сці, мног. папрапада́ць; (исчезнуть — ещё) зні́кнуць; (утратиться — ещё) адпа́сці; (погибнуть — ещё) згі́нуць, загі́нуць;
пропа́ли докуме́нты прапа́лі (зні́клі) дакуме́нты;
зре́ние пропа́ло зрок прапа́ў;
охо́та пропа́ла ахво́та адпа́ла;
цветы́ пропа́ли от моро́за кве́ткі прапа́лі (згі́нулі) ад маро́зу;
мно́го вре́мени у меня́ пропа́ло да́ром шмат ча́су ў мяне́ прапа́ла дарма́;
пропа́сть бе́з вести прапа́сці (згі́нуць) без ве́сткі;
◊
пиши́ пропа́ло! пішы́ прапа́ла!;
или пан, или пропа́л погов. ці (або́) пан, ці (або́) прапа́ў;
пропади́ про́падом! згінь-прападзі́!
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гнуць несов.
1. (сгибать) гнуть; (нагибать — ещё) клони́ть;
г. дрот — гнуть про́волоку;
г. падко́вы — гнуть подко́вы;
ве́цер гне дрэ́вы да зямлі́ — ве́тер гнёт (кло́нит) дере́вья к земле́;
2. безл. (делать неровным) корёжить, коро́бить;
до́шкі гне ад сы́расці — до́ски корёжит (коро́бит) от сы́рости;
3. перен. (вести речь, преследуя какую-л. цель) гнуть, клони́ть;
куды́ ён гне? — куда́ он гнёт (кло́нит)?;
◊ г. горб (спі́ну, шы́ю) — (перад кім) гнуть горб (спи́ну, ше́ю) (перед кем);
г. сваю́ лі́нію — гнуть свою́ ли́нию;
г. у тры пагі́белі — гнуть в три поги́бели;
г. у крук — безл. нездоро́вится
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́нія ж., в разн. знач. ли́ния; (граница, предел — ещё) черта́;
перпендыкуля́рная л. — перпендикуля́рная ли́ния;
чыгу́начная л. — железнодоро́жная ли́ния;
перадава́я л. — передова́я ли́ния;
л. падзе́лу — ли́ния разде́ла;
л. палёту ку́лі — ли́ния полёта пу́ли;
генера́льная л. — генера́льная ли́ния;
право́дзіць лі́нію — проводи́ть ли́нию;
л. паво́дзін — ли́ния поведе́ния;
○ аўтаматы́чная л. — автомати́ческая ли́ния;
дэмаркацы́йная л. — демаркацио́нная ли́ния;
ко́нтурная л. — ко́нтурная ли́ния;
ло́маная л. — мат. ло́маная ли́ния;
л. агню́ — ли́ния огня́;
чырво́ная л. — архит. кра́сная ли́ния;
◊ ве́сці (гнуць) сваю́ лі́нію — вести́ (гнуть) свою́ ли́нию;
ісці́ па лі́ніі найме́ншага супраціўле́ння — идти́ по ли́нии наиме́ньшего сопротивле́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дом м.
1. (здание) дом, род. до́ма м.;
2. (домашний кров, жильё) дом, род. до́му м., ха́та, -ты ж.;
звони́ли и́з дому звані́лі з до́му;
вы́гнать и́з дому вы́гнаць з ха́ты (з до́му);
3. (семья) дом, род. до́му м., сям’я́, -м’і́ ж.;
4. (хозяйство) гаспада́рка, -кі ж.;
вести́ дом ве́сці гаспада́рку;
5. (учреждение) дом, род. до́ма м.;
дом о́тдыха дом адпачы́нку;
Дом кни́ги Дом кні́гі;
Дом бы́та Дом бы́ту;
де́тский дом дзіця́чы дом;
6. (династия, фирма) уст. дом, род. до́ма м.;
◊
на́ дом дадо́му;
на дому́ до́ма.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
возводи́ть несов.
1. (строить) будава́ць, ста́віць; узво́дзіць;
возводи́ть сте́ны до́ма будава́ць (узво́дзіць) сце́ны до́ма;
возводи́ть но́вое зда́ние будава́ць (ста́віць) но́вы буды́нак;
2. (поднимать) уст. узніма́ць, падыма́ць;
возводи́ть глаза́ узніма́ць (падыма́ць) во́чы;
3. (вести к более высокому общественному, служебному положению) перен. возводи́ть в чин (сан, досто́инство) надава́ць чын (сан, го́днасць);
возводи́ть на престо́л, на трон узво́дзіць (садзі́ць) на трон;
4. в др. знач. узво́дзіць;
возводи́ть в квадра́т узво́дзіць у квадра́т;
возводи́ть в зако́н (в при́нцип) узво́дзіць у зако́н (у пры́нцып);
5. (приписывать напрасно) книжн. узво́дзіць;
6. (к чему — относить происхождение чего-нибудь к чему-л.) книжн. выво́дзіць (ад чаго, з чаго);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
продолжа́ть несов.
1. (вести дальше начатое) праця́гваць, прадаўжа́ць, до́ўжыць; однако лучше переводить сочетаниями соответствующих глаголов с наречием дале́й;
он продолжа́л чита́ть ён чыта́ў дале́й;
она́ продолжа́ла идти́ по доро́жке яна́ ішла́ па даро́жцы дале́й;
он продолжа́л расска́з ён раска́зваў дале́й;
продолжа́йте в том же ду́хе гавары́це (рабі́це) дале́й такса́ма;
продолжа́ть стро́йку до́ма ве́сці дале́й (праця́гваць) будаўні́цтва до́ма;
продолжа́ть чьё-л. де́ло ве́сці дале́й (праця́гваць) чыю́-не́будзь спра́ву;
продолжа́ть каки́е-л. тради́ции праця́гваць (прадаўжа́ць) які́я-не́будзь трады́цыі;
2. (делать более длительным по времени) праця́гваць, прадо́ўжваць, до́ўжыць; (отсрочивать) адтэрміно́ўваць; см. продо́лжить 2;
3. (увеличивать, удлинять в пространстве) прадо́ўжваць, до́ўжыць; см. продо́лжить 3;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)