Verbum

старчако́м, прысл.

Вертыкальна, стаўма; тарчма.

Класці цэглу с.

Валасы, як іголкі ў вожыка, стаяць с.

каўту́н, -у́, м.

1. Хвароба скуры на галаве, пры якой валасы зблытваюцца і зліпаюцца ў камяк.

К. марудна вылечваецца.

К. і ў коней бывае.

2. мн. -ы́, -о́ў. Валасы (разм., пагард.).

Прычашы свае каўтуны.

|| прым. каўту́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

высяда́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

Прабівацца на паверхню (пра валасы).

Вусы высядаюць.

восць, -і, ж., зб.

Доўгія і больш рэдкія валасы ў шэрсці жывёлы.

В. у футры бабра.

адлі́ў², -ліву, м.

Водсвет, дадатковае адценне на фоне якога-н. колеру.

Русыя валасы з залацістым адлівам.

павыстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Выстрыгчы што-н. у многіх месцах, усюды.

П. валасы.

шаўкаві́сты, -ая, -ае.

Падобны на шоўк, гладкі, мяккі.

Шаўкавістая папера.

Шаўкавістыя валасы.

|| наз. шаўкаві́стасць, -і, ж.

залаці́сты, -ая, -ае.

Колеру золата, з бліскуча-жоўтым адлівам.

Залацістыя зоры.

Залацістыя валасы.

|| наз. залаці́стасць, -і, ж.

по́лька², -і, ДМ -льцы, ж.

Род мужчынскай стрыжкі, пры якой падстрыгаюцца валасы на скронях і патыліцы.

скалду́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; зак. (разм.).

Зблытацца, скудлаціцца (пра валасы, шэрсць і пад.).