абпілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

Тое, што і апілаваць.

А. бервяно.

|| незак. абпіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абпіло́ўванне, -я, н. і абпіло́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бревно́ ср.

1. бервяно́, -на́ ср., мн. бярвёны, -вён и -вёнаў, собир. бярве́нне, -ння ср.;

2. бран. (тупой человек) пале́на, -на ср.; (бесчувственный) бервяно́, -на́ ср.; (неподвижный) кало́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абпілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

Тое, што і апілаваць. Абпілаваць бервяно. Абпілаваць металічную пласцінку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сук, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Буйны бакавы адростак, які ідзе ад ствала дрэва.

Абсячы сухія сукі бярозы.

2. У дошцы, бервяне: астатак ад зрэзанага бакавога парастка ствала.

Бервяно з сукамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкаці́ць сов. откати́ть;

а. бервяно́ — откати́ть бревно́;

а. калёсы — откати́ть теле́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкаці́ць, -ачу́, -о́ціш, -о́ціць; -о́чаны; зак.

1. што. Коцячы, даставіць.

П. бервяно.

2. Тое, што і прыехаць (звычайна хутка ці нечакана; разм.).

Прыкаціў дарагі госць.

|| незак. прыко́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

1. Абчэсваючы (бервяно, дошку, камень і пад.), рабіць кант¹ (у 1 знач.).

К. бервяно.

2. Пераварочваць, паварочваць на бок (груз ці выраб пры перамяшчэнні, апрацоўцы і пад.).

Асцярожна, не к.!

|| зак. акантава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны (да 1 знач.).

|| наз. кантава́нне, -я, н., канто́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж., аканто́ўванне, -я, н. і аканто́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

|| прым. канто́вачны, -ая, -ае і аканто́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паддзе́ць², -е́ну, -е́неш, -е́не; -е́ты; зак.

1. каго-што. Зачапіўшы, прыпадняць.

П. ломам бервяно.

2. перан., каго (што). Задзець калючай заўвагай, укалоць (разм.).

Лоўка п. каго-н. у спрэчцы.

|| незак. паддзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абчаса́ць, -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чашы́; -часа́ны; зак., што.

Зрабіць што-н. гладкім, роўным пры дапамозе сякеры; аддзяліць што-н. ад чаго-н. чэшучы.

А. бервяно.

|| незак. абчэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абчэ́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак., каго-што.

Коцячы, перамясціць што-н. у іншае месца.

А. бервяно.

|| незак. адко́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адка́т, -у, Ма́це, м. і адка́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)